Nowa amerykańska administracja, wiedziona przez prezydenta Donalda Trumpa, w błyskawicznym tempie dekonstruuje umowy o wolnym handlu na zachodniej półkuli, wprowadzając świat na tory konfrontacji handlowej i protekcjonizmu gospodarczego. Wolny rynek ma być najwyraźniej wewnętrzną domeną poszczególnych państw, podczas gdy ład międzynarodowy, będzie regulowany decyzjami poszczególnych stolic jako uzupełnienie geopolitycznego tła determinującego procesy myślowe współczesnych polityków. Waszyngton stoi na stanowisku, że 25 proc. cła nałożone na Meksyk i Kanadę, obniżą deficyt handlowy Stanów Zjednoczonych z sąsiadami – zmusi firmy do przeniesienia produkcji na terytorium USA. Rezultat? Warte ponad 18 miliardów dolarów japońskie inwestycje stoją przed potrzebą ponownej kalkulacji ich rentowności, szczególnie, że już podjęto decyzje o wstrzymaniu czterech dużych japońskich inwestycji w Meksyku. Unia Europejska (oprócz Chin) ma być kolejnym celem protekcjonistycznych zabiegów naszych Partnerów po drugiej stronie Atlantyku. Uderzenie w przeżywającą kryzys europejską motoryzację (na Starym Kontynencie mamy ponad 300 fabryk!) i rolnictwo, ma być rodzajem bolesnej „zachęty” do zacieśniania długoletniej współpracy. Sytuacja staje się o tyle poważna, że FED i Europejski Bank Centralny są w końcowej fazie walki z inflacją, szukając dróg stymulowania zachodnich gospodarek, niemrawych w postcovidowej rzeczywistości. Dalsze cła mogą odwrócić „bieg rzeki” i skończyć się kolejną falą wzrostu cen energii i produktów codziennego użytku. Wskaźnik PMI w przemyśle w Polsce wskoczył akurat na poziom powyżej 50 punktów, zaskakując swym optymistycznym wydźwiękiem najbardziej pesymistycznych analityków. Miejmy zatem nadzieję, że zakulisowe rozmowy między Europą a Ameryką m.in. na temat obniżenia ceł na amerykańskie samochody, doprowadzi do schłodzenia protekcjonistycznych działań i świat transatlantycki będzie opierał się na partnerskiej współpracy a nie antagonizującej rywalizacji. To drugie będzie służyć komuś trzeciemu.

Przyjemnej lektury,
Przemysław Ozga
redaktor naczelny czasopisma „Production Manager”